In My Shoes With Florence & Project MAMA
Stel je eens voor dat je een asielzoeker bent die zich wegmaakt in een nieuw land. Tel daar ook nog eens bij op dat je zwanger bent. Dit is wat Florence is overkomen, een moeder van twee kinderen afkomstig uit Botswana die drie jaar geleden in het Verenigd Koninkrijk is gekomen. Gelukkig heeft Florence hulp gevonden dankzij Project MAMA, een stichting in Bristol die mishandelde vrouwen gratis en vertrouwelijk holistische zorg biedt tijdens hun zwangerschap en de eerste weken van het ouderschap.
Project MAMA wordt ondersteund door Gabriella Wilde, lid van het Clarks Collective. De actrice, model en moeder van drie kinderen pleit hartstochtelijk voor de stichting en de belangrijke diensten die worden geboden. En niemand beter dan Florence weet hoe belangrijk ze zijn. Ze is zeer dankbaar voor de steun die ze heeft gekregen, die volgens haar de stress van de zwangerschap in een onbekend land heeft verminderd en haar heeft geholpen zicht minder alleen te voelen. Florence heeft ons ook verteld over haar leven in Botswana, haar kinderen en haar toekomstdromen.
Lees meer of doneer aan Project MAMA(opens in a new tab)Vertel ons eens wat meer over jezelf, wat voelt voor jou als thuis?
Om te beginnen, ik ben een moeder van twee kinderen. Ik heb een prachtig meisje die Alena heet. Ze is zes jaar oud en woont in mijn thuisland. En ik heb een kleine jongen, Ethan, die 10 maanden oud is.
Mijn thuis is Botswana, in het zuiden van Afrika. Ik heb een diploma in boekhouding, die ik daar heb behaald. Na het afronden van mijn studie, heb ik als vrijwilliger gewerkt bij een parttime avondschool als assistent docent bij basis boekhoudcursussen. Ik vond het geweldig. Het was iets wat ik mezelf in de toekomst wel zag doen.
Ik ben een harde werkster, zeer zelfgemotiveerd en doelgericht. Ik wil mezelf altijd verbeteren, en ben als het ware in competitie met mezelf.
Hoe heb je je komst naar het Verenigd Koninkrijk ervaren?
Het is erg lastig geweest. Vanwege de oorlog in Oekraïne is er een achterstand in de verwerking van immigratieaanvragen, maar mij is beloofd dat alles in orde komt.
Ik heb hier vijf zussen, dus ik ben niet alleen alhoewel het me af en toe wel een beetje teveel is! Mijn oudste zus woont hier al ruim 10 jaar. Ze is hier getrouwd en heeft twee dochters. Mijn andere zussen zijn hier één voor één gekomen, en ik als laatste in december 2019. Gelukkig had ik familie in dit land dat vreemd voor mij was. Ik voelde me zeer welkom thuis.
Hoe heeft Project MAMA je geholpen?
Ze zijn zo goed voor me geweest! Ik voelde me thuis ondanks dat mijn thuis ver weg was. Als nieuwe immigrant wil je erbij horen. Je kent niemand en hebt geen vrienden. Je hebt wellicht familie, maar die woont er vaak al veel langer en die hebben hun eigen dingen. Dankzij Project MAMA kan ik mezelf zijn, leer ik Bristol kennen en maak ik nieuwe vrienden.
Ze hebben me echt geholpen, vooral toen ik zwanger was. Het was een uitdaging vanwege mijn verblijfsvergunning, maar Project MAMA heeft de last verlicht. Ze kwamen thuis langs en hebben me in contact gebracht met een begeleidende persoon voor moeders die me heeft geholpen tijdens de bevalling en de afspraken met de verloskundige.
“Project MAMA is fantastisch geweest! Een thuis ver weg van huis. Als nieuwe immigrant wil je er graag bij horen, maar dankzij Project MAMA kan ik mezelf zijn.”
Heb je andere moeders ontmoet dankzij dit project?
Ja, ik heb vrienden gemaakt dankzij Project MAMA. Ik heb niemand uit Botswana ontmoet maar ik heb mensen ontmoet uit omringende landen.
Het was fijn om er iedere vrijdag naartoe te gaan, zodat ik ook met Ethan even een frisse neus kon halen. Ik had behoefte om met mensen te spreken met een soortgelijke ervaring als de mijne. Het voelde voor mij als een toevlucht. Als je aankomt, nemen de dames die als vrijwilliger werken de kinderen mee en houden ze bezig. Je kunt een praatje maken met andere moeders, of yoga doen of een henna tatoeage laten zetten. Je krijgt de tijd om je geest vrij te maken, en al zijn het maar 5 of 10 minuten is dat al heel wat. Wat ze doen is geweldig. Ik weet niet hoe ik het zonder hun had gered.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Voordat ik naar het Verenigd Koninkrijk kwam wilde ik graag werken voor accountancy bedrijf als KPMG of Deloitte. Ik heb 6 maanden stage gelopen bij PwC waar ik veel ervaring heb opgedaan. Ik droom nog steeds van het werken voor een van deze bedrijven en ik hoop dat zodra alles omtrent mijn status is geregeld ik gediplomeerd boekhouder kan worden. Dat zou voor mij een goede start zijn, want hoe gekwalificeerder je bent, hoe meer deuren er voor je open kunnen gaan. Het is mijn droom en ik ben ervan overtuigd dat het me zal lukken. Het zou mijn grootste succes zijn.
Hoe denk je dat anderen moeders zouden kunnen helpen die zich in dezelfde situatie bevinden?
Ik ben van mening dat stichtingen als Project MAMA meer ondersteuning zouden moeten krijgen, vooral voor mensen die nieuw zijn in een land. Ze hebben heel veel voor mij gedaan, maar met meer hulp zouden ze in staat zijn om nog meer immigranten en alleenstaande moeders te ontzorgen.
Dankzij Project MAMA sta je er niet alleen voor en ze geven je alles wat je nodig hebt. Ik ben zeer dankbaar voor alles wat ze voor me hebben gedaan. Ik heb zelfs bepaalde dingen teruggegeven die ik niet meer gebruikte omdat ze iemand anders van pas kunnen komen. Project MAMA kan niet iedereen helpen. Als ze meer middelen en mensen zouden hebben die meewerken zouden ze meer moeders kunnen bereiken.
Hoe zou je je eigen stijl omschrijven?
Ik hou van comfort. Ik wil me comfortabel voelen in wat ik draag. Ik wil me knap, sexy, mooi voelen, dus alles wat ik aantrek moet niet te veel of te weinig zijn, maar het moet passen bij mijn stemming. Daarom heb ik besloten om panty's te dragen die passen bij mijn laarzen.
In de Clarks winkel heb ik een gastvrije sfeer ervaren. Ze vertelden me waar ik mijn voeten kon meten en ze hebben me veel informatie gegeven. Fantastisch. Dat krijg je niet overal!
“Ik hou van comfort. Ik wil me knap, sexy, mooi voelen, dus alles wat ik aantrek moet niet te veel of te weinig zijn, maar het moet passen bij mijn stemming.”
